De eerste reis
Door: Douwe
Blijf op de hoogte en volg Douwe
21 April 2013 | Finland, Karleby
Vandaag is het zondag en omdat we op zondag vrij zijn, zal ik van deze dag gebruik maken om een wekelijkse update te geven. Dus vanaf nu kunnen jullie elke zondag een nieuw verslag verwachten.
Mijn laatste verslag was donderdag 11 april, ik zal vanaf daar de draad weer oppikken.
Vrijdag en zaterdag zijn we verder gegaan met het wassen van het schip. Het dak van de brug en de achtermast (waar ook de schoorsteen in zit) moesten ook worden gewassen. Dat was al een tijdje niet gedaan, dus er was redelijk wat roet aanslag. Zaterdag avond zijn we met het overgrote deel van de bemanning en een paar gasten de stad in gegaan om daar een paar drankjes te doen.
Zondag ben ik met een andere stagiair en twee van de Filippijnen naar de stad gebracht door de kapitein. We hebben een beetje door stad gelopen en wat spullen gekocht. Ik zelf heb twee T-shirts en een trui gekocht. Aan het eind van de middag zijn we weer terug naar het schip gegaan.
Maandag en dinsdag zijn we verder gegaan met de dagelijkse werkzaamheden. Er zijn vier hoofdwerkzaamheden die je veel doet. Namelijk: schuren, verven, wassen en smeren. Dat geldt niet alleen voor de matrozen en stagiairs, maar de officier werkt ook gewoon mee. Dat is iets wat ik (en volgens mij ook veel mede studenten) niet had verwacht. Nou vind ik die werkzaamheden wel leuk, maar ik weet ook van een paar studenten dat hun verwachting van het varen als officier betekent, dat ze alleen maar op de brug zitten en de matrozen aansturen. Die zullen behoorlijk bedrogen uitkomen. Elk schip wat er aardig uit ziet, dus met weinig roest, daar kun je vrijwel zeker van zijn, dat iedereen daar meewerkt. En dan maakt de grootte van het schip niet eens uit. Zelfs bij de grote containerschepen zoals die van Maersk, helpen de officieren gewoon mee met het onderhoud.
Woensdag zijn we aan het begin van de middag naar een ander deel van de haven van Antwerpen gevaren. Daar lag het schip de E.R. Barcelona, een bulkcarrier van 188 meter lang en 32 meter breed en een laadvermogen van 35000 tonne. Uiteindelijke is er donderdag aan het eind van de ochtend begonnen met laden. Het koperconcentraat is uiteindelijk zinkconcentraat geworden.
De gehele lading moest uit ruim 1 (het voorste ruim) van de bulkcarrier komen. Daarom moesten we de Marietje Marsilla een aantal keer verhalen, om over de hele lengte vol te raken. Het laden was uiteindelijk vrijdag aan het eind van de ochtend klaar.
Om kwart voor 2 die zelfde dag, kwam de loods aanboord. Hij heeft de kapitein geholpen het schip door de sluizen van Antwerpen te varen. Vervolgens zijn we de Westerschelde op gevaren richting Vlissingen.
De volgende ochtend, toen ik om 7 uur op de brug was, waren we ter hoogte van de Waddeneilanden. Er stond een flinke deining waardoor we nogal rolden, maar in eerste instantie voelde ik mij nog wel goed. Echter, na het ontbijt werd het alsmaar minder. Uiteindelijk voelde ik mij behoorlijk beroert en heb ik niet echt meer kunnen helpen met de werkzaamheden die we die ochtend zouden doen. Vlak voor de lunch heb ik het ontbijt niet meer binnen kunnen houden, maar daarna voelde ik mij al een stuk beter.
Na een lichte lunch werd mij aangeraden om op het forecastle te gaan zitten. Daar heb ik een hele tijd gezeten en het heeft mij goed gedaan.
In de middag hadden we nog een abandoning ship drill gedaan. Als het general alarm gaat moet je zo snel mogelijk met survival suit en zwemvest op de brug staan. Daarna moesten we het survival suit en het zwemvest aantrekken en naar de vrije val boot gaan. Toen we daar met zijn alle in zaten, was de drill afgelopen.
Nadat de survival suits en zwemvesten weer waren opgeruimd. zijn we nog naar de liferafts gelopen om nog eens te bekijken hoe je die ook alweer te water laat.
De rest van de middag heb ik nog lekker een dutje gedaan in de zon, op het achterdek. Die avond ben ik gaan slapen toen we ter hoogte van Ringkøbing.
Vandaag werd ik wakker ter hoogte van Skagen. De zee is momenteel heel erg vlak en daardoor ligt het schip dus lekker stil. Ondertussen zijn we ter hoogte van Varberg (Zweden). De Zweedse kust is nog net zichtbaar vanaf het schip.
Als alles goed gaat, zullen we op 24 april aankomen in Kokkola. Momenteel weten we nog niet of we daar ook weer iets kunnen meenemen of dat we eerste ergens anders heen moeten varen. We zullen het wel merken.
Om nog even de vragen te beantwoorden die naar aanleiding van mijn vorige verslag.
Jeanette: mijn eerste indrukken zijn goed! Ik heb het hartstikke naar mijn zin hier aan boord. Het is (vooral als we stilliggen) hard werken, maar dat geeft je aan het eind van de dag wel een goed gevoel.
Leanne: als je wilt weten waar ik precies uithang, dan moet je even kijken op www.marinetraffic.com en dan zoeken naar de scheepsnaam Marietje Marsilla.
Als jullie nog vragen hebben, dan hoor ik het natuurlijk graag. Tot volgende week!
Mijn laatste verslag was donderdag 11 april, ik zal vanaf daar de draad weer oppikken.
Vrijdag en zaterdag zijn we verder gegaan met het wassen van het schip. Het dak van de brug en de achtermast (waar ook de schoorsteen in zit) moesten ook worden gewassen. Dat was al een tijdje niet gedaan, dus er was redelijk wat roet aanslag. Zaterdag avond zijn we met het overgrote deel van de bemanning en een paar gasten de stad in gegaan om daar een paar drankjes te doen.
Zondag ben ik met een andere stagiair en twee van de Filippijnen naar de stad gebracht door de kapitein. We hebben een beetje door stad gelopen en wat spullen gekocht. Ik zelf heb twee T-shirts en een trui gekocht. Aan het eind van de middag zijn we weer terug naar het schip gegaan.
Maandag en dinsdag zijn we verder gegaan met de dagelijkse werkzaamheden. Er zijn vier hoofdwerkzaamheden die je veel doet. Namelijk: schuren, verven, wassen en smeren. Dat geldt niet alleen voor de matrozen en stagiairs, maar de officier werkt ook gewoon mee. Dat is iets wat ik (en volgens mij ook veel mede studenten) niet had verwacht. Nou vind ik die werkzaamheden wel leuk, maar ik weet ook van een paar studenten dat hun verwachting van het varen als officier betekent, dat ze alleen maar op de brug zitten en de matrozen aansturen. Die zullen behoorlijk bedrogen uitkomen. Elk schip wat er aardig uit ziet, dus met weinig roest, daar kun je vrijwel zeker van zijn, dat iedereen daar meewerkt. En dan maakt de grootte van het schip niet eens uit. Zelfs bij de grote containerschepen zoals die van Maersk, helpen de officieren gewoon mee met het onderhoud.
Woensdag zijn we aan het begin van de middag naar een ander deel van de haven van Antwerpen gevaren. Daar lag het schip de E.R. Barcelona, een bulkcarrier van 188 meter lang en 32 meter breed en een laadvermogen van 35000 tonne. Uiteindelijke is er donderdag aan het eind van de ochtend begonnen met laden. Het koperconcentraat is uiteindelijk zinkconcentraat geworden.
De gehele lading moest uit ruim 1 (het voorste ruim) van de bulkcarrier komen. Daarom moesten we de Marietje Marsilla een aantal keer verhalen, om over de hele lengte vol te raken. Het laden was uiteindelijk vrijdag aan het eind van de ochtend klaar.
Om kwart voor 2 die zelfde dag, kwam de loods aanboord. Hij heeft de kapitein geholpen het schip door de sluizen van Antwerpen te varen. Vervolgens zijn we de Westerschelde op gevaren richting Vlissingen.
De volgende ochtend, toen ik om 7 uur op de brug was, waren we ter hoogte van de Waddeneilanden. Er stond een flinke deining waardoor we nogal rolden, maar in eerste instantie voelde ik mij nog wel goed. Echter, na het ontbijt werd het alsmaar minder. Uiteindelijk voelde ik mij behoorlijk beroert en heb ik niet echt meer kunnen helpen met de werkzaamheden die we die ochtend zouden doen. Vlak voor de lunch heb ik het ontbijt niet meer binnen kunnen houden, maar daarna voelde ik mij al een stuk beter.
Na een lichte lunch werd mij aangeraden om op het forecastle te gaan zitten. Daar heb ik een hele tijd gezeten en het heeft mij goed gedaan.
In de middag hadden we nog een abandoning ship drill gedaan. Als het general alarm gaat moet je zo snel mogelijk met survival suit en zwemvest op de brug staan. Daarna moesten we het survival suit en het zwemvest aantrekken en naar de vrije val boot gaan. Toen we daar met zijn alle in zaten, was de drill afgelopen.
Nadat de survival suits en zwemvesten weer waren opgeruimd. zijn we nog naar de liferafts gelopen om nog eens te bekijken hoe je die ook alweer te water laat.
De rest van de middag heb ik nog lekker een dutje gedaan in de zon, op het achterdek. Die avond ben ik gaan slapen toen we ter hoogte van Ringkøbing.
Vandaag werd ik wakker ter hoogte van Skagen. De zee is momenteel heel erg vlak en daardoor ligt het schip dus lekker stil. Ondertussen zijn we ter hoogte van Varberg (Zweden). De Zweedse kust is nog net zichtbaar vanaf het schip.
Als alles goed gaat, zullen we op 24 april aankomen in Kokkola. Momenteel weten we nog niet of we daar ook weer iets kunnen meenemen of dat we eerste ergens anders heen moeten varen. We zullen het wel merken.
Om nog even de vragen te beantwoorden die naar aanleiding van mijn vorige verslag.
Jeanette: mijn eerste indrukken zijn goed! Ik heb het hartstikke naar mijn zin hier aan boord. Het is (vooral als we stilliggen) hard werken, maar dat geeft je aan het eind van de dag wel een goed gevoel.
Leanne: als je wilt weten waar ik precies uithang, dan moet je even kijken op www.marinetraffic.com en dan zoeken naar de scheepsnaam Marietje Marsilla.
Als jullie nog vragen hebben, dan hoor ik het natuurlijk graag. Tot volgende week!
-
21 April 2013 - 18:32
Lottie Buit:
Hee Douwe,
Wat goed om van je te horen en dat je nu werkelijk bezig bent met een behoorlijke tocht.
Dat is best ver waar jullie nu naar toe varen, zeg.
Nou, die zeeziekte heb je dus nu ook meegemaakt.... niet lekker meer het ging gelukkig weer over met wat frisse lucht.
Je begint al aardig met vaktermen te strooien; zo mag ik het horen.
Hoe is het gevoelsmatig met je?
Doet het je goed om op reis te zijn?Of is het ook wel eens balen ?( Mag je gerust zeggen hoor, als dat zo is, in je verslag ....) Hoe voel je je met al die mannen, is het gezellig ? En hoe communiceer je met de Filippijnen ?
Nou zo even wat vragen, kijk maar of je die wilt beantwoorden.
Hier alles oke.
Wij hebben onze vouwwagen omgeruild voor een sleurhut oftewel caravan. Ik heb het moeilijk met het slechte imago maar het is wel praktisch.
Geert en Bas zijn er nu mee op pad aangezien Bas gisteren in Zeeland en vandaag in de buurt van Antwerpen moest rijden. Beide wel goed gegaan. Hij rijdt in elk geval alles uit op de weg dus het begint wat te worden en te wennen met de grote mannen.
Nan is druk met school en de voorbereidingen voor de Filippijnen.
Ikke ben Willem Alexander aan het tekenen. Wat een kop heeft die man zeg........ k weet nog niet precies wat ik er mee ga doen.
Geert is een paar dagen mee gaan skieen met Martien, Carmen, Jaap en Sander.
Hij heeft waanzinnig genoten want het seizoen was bijna over en er was veel sneeuw en geen kip te bekennen.
Nou lieve Douwe, dit was het even. Een stevige pakkerd en veeeeeeel plezier en succes !!! Lottie -
21 April 2013 - 21:52
Trudie Gerrits:
Ha Douwe,
wat leuk om je verslag te lezen. Ik krijg de indruk dat je het goed naar je zin hebt - wel heel anders dan op school zitten. Vervelend voor je dat je zeeziek werd; ikk heb dat ook oit gehad op weg naar Zweden. Dat was niet lekker. Ik zit momenteel nog in Ghana, ben nog druk bezig met mijn onderzoek. Dat loopt lekker. A.s. donderdag ga ik weer naar Nederland.
Een goede reis gewent en tot de volgende keer,
Trudie -
22 April 2013 - 19:44
Frederike Bruins:
Ha Douwe,
Klinkt fantastisch op het zeeziek zijn na dat dan weer wel.
Erg leuk om je verslagen te lezen en je reis/vaar ervaringen te kunnen volgen. Als ik het zo lees voel je je thuis op een schip!
Hoop snel weer wat te kunnen lezen :)
Frederike -
22 April 2013 - 21:00
Harmien:
Ha Douwe,
fijn dat je weer verder gaat met je verslag. Ik moet ook aan Pé denken die vier dagen nodig had om aan de zee en de golven te wennen. Dat was wel een veel kleiner schip, ik weet niet of dat veel uit maakt. Het klinkt of je een fijne groep mensen hebt om dit mee te beleven. Goede vaart en tot de volgende keer!
Liefs X O M -
24 April 2013 - 21:56
Narda:
Hoi Douwe,
Het is erg leuk om je een beetje te kunnen volgen via dit verslag. (De meeste plaatsen die je nu aandoet ken ik van mijn vroegere werk bij een Scandinavische touroperator.) Hopelijk is je zeeziekte meteen overwonnen hierna! Kun je me vertellen wat het forecastle precies is? We willen je alvast van harte feliciteren met je verjaardag, geniet ervan en blijf lekker verslagen schrijven. Groetjes van Narda en de Batsen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
