Inhaalactie

Goede avond! Het is weer zondag, tijd voor een nieuw verslag. Ik zal in de verslag de aflopen twee weken doornemen aanzien het nu weer wat rustiger is.

Het vorige verslag was ik gebleven bij het mistige Gibraltar op weg naar Sousse. We zijn dinsdag ochtend vroeg aangekomen in Sousse. Bij het aanvaren van de haven moet er bijna altijd een loods aan boord komen. Dat was hier ook het geval. Echter heeft de loods te tijd genomen om aan boord te komen, want voordat hij op de brug stond, waren we nog net niet afgemeerd. Sousse was nogal een armmoedige, niet al te grote haven. Er was speciaal voor ons een nieuwe kademuur aangelegd waar we precies langs paste. Toen we aangelegd waren en de gangway uitleg kwamen de agent (iemand die voor een haven van alles voor een schip regelt, bijvoorbeeld of er sleepboten moeten komen), de douane, de stuwadoor en een dokter (voor de formaliteit) aan boord. Voordat ze aanboord mochten moesten ze eerst in een logboek worden genoteerd, zodat we precies weten wie er aan boord zijn. Toen begon het lossen en daarmee een zware dag. De slings/spanbanden waarmee de pakketten hout mee het ruim waren ingeladen moesten weer verzameld en daarna opgerold worden. Nou was dat nog niet zo heel vermoeiend, maar de lokale werknemers maakte het geheel wel een stuk moeilijker. Het overgrote deel van de mannen is daar namelijk op uit om de slings te stelen. Ze hebben allemaal hun eigen tactiek. De ene houdt zich stil en gaat een beetje rond de bakken met slings hangen en de ander probeert allemaal lulverhalen op te hangen om “gezellig” te doen. Verder willen ze allemaal sigaretten en drank (ondanks dat ze moslims zijn) hebben. Al met al zeer vermoeiend. Toen het laden gestopt was voor dinsdag ( 9 uur ‘s avonds) werd de indeling voor gangway wacht verteld. ‘s nachts moet de gangway ook bewaakt worden zodat we geen verstekelingen aan boord kregen. In rijke westerse landen hebben we daar gelukkig geen last van. Ik moest van 3 tot 5. De volgende dag hebben we het lossen afgemaakt en aan het eind van de middag zijn we weer vertrokken richting Sfax.

De donderdag ochtend vroeg zijn we in Sfax aangekomen. De verwachtingen was dat het qua bevolking slechter zou worden, maar dat viel mee. Ze waren al een stuk minder bietserig en zaten ook minder te azen op de slings. We hebben de houtlading daar in een dag kunnen lossen. We startte rond 3 uur ’s middags en waren om 12 ’s nachts klaar. We zijn zo snel mogelijk weg gegaan, richting Misurata. De volgende kwamen we bij Misurata aan. Helaas konden we nog niet gelijk naar binnen, dus moesten we eerst voor anker voor de haven. Daar hebben we vrijdag en zaterdag de hele dag gelegen. In principe was er toen we tijd om te schrijven, maar ik was dusdanig gesloopt, dat ik niet echt veel concentratie kon opbrengen. In plaats daarvan heb ik lekker in de middellandse zee (zo’n 20 graden) gezwommen en van het schip afgesprongen. Een bijkomend probleem was, dat het internet er uit lag.
Zondag konden we rond 10 uur naar binnen. Zondag is normaal onze vrije dag, maar in Libië is dat helaas niet het geval, dus hadden wij ons aan te passen. We hebben zondag en maandag gelost. Ook hier was het, tegen de verwachtingen in, weer beter dan in Sfax. Het waren vriendelijke behulpzame havenwerkers. Het enige wat minder was, was dat ze bijna allemaal geen Engels spraken. Maandag aan het eind van de middag waren we helemaal leeg. Na het zee klaar maken, zijn we richting Porto Torres (Sardinië, Italië) vertrokken om daar Bauxiet te laden. Dat duurde ons zo’n twee dagen.

Donderdag (de 23e) hebben we geladen en die zelfde avond zijn we weer vertrokken richting Sillamae, Estland. Vrijdag hebben we weer flink geslingerd (de clinometer sloeg tot wel 20 graden helling uit!) en was ik weer zeeziek. Ik heb het gelukkig binnen kunnen houden, maar het was niet echt een productieve dag. Zaterdag was een het weer gelukkig weer stralend. Nadat we klaar waren met werken, ben ik geknipt door een van de Filippijnen. We hebben de dag afgesloten met een eten en een biertje op de luiken. Tijdens het eten kwam er ook nog een groep dolfijnen buurten voor boeg, een prachtig gezicht. Vandaag zijn we door de straat van Gibraltar gevaren. Ik heb samen met een andere stagiair de wacht gelopen, met een toeziend oog van de kapitein. Het was wel leuk dat we nu ook nog wat van de omgeving konden zien. We hebben vandaag de dag afgesloten met een BBQ en daarna een pot monopoly (vandaar dat ik zo laat ben).

Dit was vrij kort even samengevat hoe mijn afgelopen 2 weken er uit zagen. Als jullie nog wat meer willen horen over bepaalde onderdelen van de 2 weken, dan lees ik dat graag in de reacties.

Ik zal nog even de reacties van de afgelopen twee keer beantwoorden.

Algemeen: foto’s zet ik op facebook, als het goed is moet het album voor iedereen te zien zijn. https://www.facebook.com/media/set/?set=a.638840252808816.1073741825.100000485413511&type=3
Harmien: Hoi Oma! Helaas waren de besneeuwde toppen op zowel de heen als de terugreis niet gezien. Ook de Deborah konden we niet zien. We hebben wel contact met ze gehad, maar op het moment dat we elkaar passeerden, zaten we in een verkeersscheidingsstelsel, dus dan kun je niet dicht bij elkaar komen.
Lottie: Heey Lottie! Leuk om te horen hoe het bij jullie gaat.
Narda: Heey Narda! Ook leuk om te horen hoe het bij jullie gaat. Jammer dat het nu wel hard waait tijdens de zeiltrainingen, precies wanneer ik er niet bij ben. Ik heb geen last van heimwee. Ik heb het hartstikke naar mijn zin. Soms mis ik jullie vrienden en familie wel, maar dat zijn geen lange dips. Sterkte in de kou, wij hebben er nu nog zo’n 22 graden bij.